Oude tobberige mensen, of toch ook eigentijds?

woensdag, 09 april 2025

Wat is er mooier dan een gastspreker die het écht heeft meegemaakt? Ze zijn er nog, de 1^e generatie ooggetuigen. Momenteel reizen ze door het hele land om over hun herinneringen te vertellen. Zoals bijvoorbeeld op de Verhalendag in Madurodam. Zes ooggetuigen vertelden in acht vertelsessies aan kinderen van groep 8.“Bedankt voor de mooie verhalen vanuit uw organisatie, een waardevolle bijdrage voor de Verhalendag 2025. Het was echt bijzonder: kinderen blij en onder de indruk, dat is waar we het voor doen. Want vrijheid is niet vanzelfsprekend. Het was een mooie voorbereiding op 4 mei!”.

Maar eerlijk is eerlijk, het aantal gastsprekers van de 1^e generatie neemt af, dat is logisch. De naoorlogse generatie neemt het zo zoetjes aan over. Dan krijg je bijvoorbeeld, in plaats van een oud omaatje, ineens een jonge vrouw in de klas. Maar ook dát heeft een bijzondere kracht!

Een docent verwoordde de meerwaarde van een naoorlogse verteller als volgt:

“De mannelijke spreker kwam heel dichtbij. Een teer gesprek, waarbij ik het fijn vond dat zijn vrouw er ook bij was. Zo kreeg ik ook meer inzicht in hoe de derde generatie met het Holocaust-verleden omgaat. En dat wilde ik zo graag weten. De vrouwelijke spreker was zo eigentijds en dat gaf me het inzicht dat de Shoah zo dichtbij is. Je weet het theoretisch wel, maar als bij een knappe vrouw die oorlog ineens een sturende realiteit is, zie je weer hoe dichtbij de Shoah nog steeds is. Het is dus geen verhaal van oude tobberige mensen, maar een eigentijdse zaak. Het is heel belangrijk om dat mee te geven aan je leerlingen.”